Lagere school

Vijfde klas lagere school, 1959. We zitten met veertigen in een lokaal. De ruwhouten plankenvloer is licht bestrooid met wit zand en er staat een hoge kolenkachel achter in het lokaal.

Uit ‘Nooit meer Valentijn’:

Als er voor straf weer eens iemand naar voren moest komen, vaak die jongen van Maas uit de Gasstraat, rolden zijn ogen wild in hun kassen en pakte hij een dikke eikenhouten stok, zo een waar je gymnastische oefeningen mee doet - wat hij gezien zijn corpulentie zeker niet deed - en maakte er vervaarlijke slagbewegingen mee richting gedupeerde. Die moest op zijn blote knieën - de jongens droegen allemaal een korte broek tot diep in de winter - voor het bord op die harde kale planken knielen en na een minuut knalde de hoofdmeester:
“Terug naar je plaats!” De stokbewegingen werden dan omgezet in ritmische bonken op de houten vloer, de jongen zat nog niet of hij vuurde: “Voor het bord!” En hij jongleerde vervaarlijk met de stok als een majorette met haar baton, onderwijl steeds schichtig naar de negen kleine, rechthoekige raampjes in de deur van het lokaal kijkend.

Hoe loopt dit af? Krijgt de meester een hartaanval? Krijgt die jongen van Maas een knal voor zijn hoofd?
Bijgevoegde afbeelding is uit klas vier (herken je mij?)

Twitter Facebook LinkedIn Volgen