Katholiek

Uit ‘Nooit meer Valentijn’:

“Nou, ik ben erg tevreden! Het ziet er allemaal weer netjes uit!” Blij met het compliment volg ik hem naar dezelfde kamer als laatst na de mis. Kijk, ik kan toch wel iets goed doen, denk ik blij en voel me gewaardeerd door mijn biechtvader die me dan, onverhoeds, optilt - ik voel zijn dikke buik - en me op de tafel met het Perzische kleed zet, mijn benen bungelen over de rand. Ik voel me een beetje ongemakkelijk, maar begrijp de guitigheid als hij lacht.

Naar warmte en waardering op zoek, verandert god in de duivel, ze zijn een en dezelfde.

Twitter Facebook LinkedIn Volgen